Jafn ung og þá?

Ég hef verið að velta því fyrir mér, bara svona af því að ég missti af 20 ára veislunni, hversu virðuleg bekkjarsystkini mín eru orðin. Ég man eftir því þegar við vorum nýstúdentar þá sáum við 25 ára stúdentana sem ansi gamalt fólk. Sumir áttu m.a.s. held ég börn í hópnum okkar!!! Þó að nú sé komið að okkur að vera 25 ára stúdentar og jafnvel þó einhver okkar eigi nýstúdenta núna þá hef ég bara enga trú á því að við séum jafn gömul í útliti og mér fannst sá hópur vera forðum. Mér finnst við alltaf jafn ungleg og við vorum í 6. bekk. Kannski ekki alveg eins ungleg og í 3. bekk (sbr myndirnar) en eiginlega bara næstum því eins og í 6. bekk. Ætli 25 ára stúdentarnir 1983 hafi líka séð sig þannig?

 

Ég velti því líka fyrir mér hversu margir eru hættir að ganga undir gælunöfnunum sem við notuðum í MA. Ég veit um nokkra, enda ótækt fyrir virðulega lögfræðinga eða menntaskólakennara að ganga undir slíkum nöfnum og þá tíðkuðust. Spurningin er aftur á móti hvort það sé almennt eða undantekning að gælunöfn séu ekki lengur notuð í daglegu tali. Þarf ég, sem alltaf hef barist fyrir því að vera kölluð fullu nafni (Ásta Júlía) að fara að æfa mig á nöfnum annarra???